Λευκό χαρτί οι σκέψεις μου απόψε. Δεν αναμένω τίποτα! Άγραφες λέξεις χωρίς νόημα, χωρίς σκοπό, χωρίς μπέρδεμα και συνοχή. Στόχος επετεύχθη. Προσδοκίες σε αναστολή! Κενό, ερημιά, ησυχία, σημείο μηδέν. Ένας...

Χρόνια τώρα κτίζω το κάστρο μου πέτρα πέτρα, σπιθαμή προς σπιθαμή. Κάθε τούβλο ατελείωτος χρόνος και προσπάθεια. Πόνος, κόπος, υπομονή… Τα χέρια μου ρόζιασαν και η ψυχή μου κατά καιρούς...

Κάθε άνθρωπος έχει την δική του ιστορία να αφηγηθεί. Κάποιοι πασχίζουν να την κρύψουν στα βαθιά. Τους καταλαβαίνεις όμως από τη ματιά. Από εκείνο το βαθύ θλιμμένο βλέμμα και τον...

Μοναξιά είναι να χάνεσαι στον κυκεώνα των σκέψεων, χωρίς να υπάρχει ένα χέρι να σε ανασύρει από το βυθό και να σου δείξει τη στεριά. Μοναξιά είναι να μην έχεις...

Σήμερα επαναστατεί το μέσα μου. Σε σκέφτομαι, ενώ δεν πρέπει. Θέλω ή δεν θέλω;Πρέπει ή δεν πρέπει; Θέλω, αλλά δεν πρέπει… Δεν πρέπει να θέλω, αλλά θέλω.Δεν θέλω να πρέπει,...

Απέδρασα! Μύρισα προς στιγμή τον αέρα της ελευθερίας. Θύματα και θύτες των ίδιων μας των εαυτών! Αιώνια φυλακισμένοι σε ένα κλουβί, με ανοιχτή την πόρτα να κελαηδάμε! Υπάρχουν εκείνοι που...

Από μικρή είχα μάθει μόνο να προσφέρω. Tο χρόνο μου, τον κόπο, τη δουλειά, τη συμπαράσταση, τη φιλία, τη συμπόνια και την αγάπη μου. Να προσφέρω λυγώντας, με μοναδικό σκοπό...

Είναι στιγμές που σε κοιτώ και αναρωτιέμαι ποιος είσαι. Με την άκρη του ματιού μου, προσπαθώ να σε αναγνωρίσω. Ένας ίσως διαφορετικός άνθρωπος στο πέρας του χρόνου. Είσαι άραγε αυτός...

Πόσες φορές χρειάστηκε να κουρνιάσεις σε ψεύτικες αγκαλιές, για να γαληνέψει λίγο η ψυχή σου; Σε πόσα κρεβάτια χρειάστηκε να ξαπλώσεις, για να πνίξεις τη μοναξιά σου στο βωμό της φευγαλέας...

Πού πήγαν αυτοί οι άνθρωποι με το καθάριο βλέμμα, που σε κοιτάν στα μάτια και νιώθεις την αλήθεια τους να σου μιλάει; Πού πήγαν αυτοί οι άνθρωποι με την στιβαρή...