Εμφανίστηκες εκείνη την ύστατη στιγμή που είχα χάσει κάθε ελπίδα. Τα όνειρα μου είχαν κουλουριαστεί και η θλίψη είχε κουρνιάσει για τα καλά μες τη ψυχή μου. Μου έδειξες τον...

04:45 το πρωί. Σηκώνομαι από το κρεβάτι, τρίτο συνεχόμενο βράδυ που με έχουν κυριέψει οι σκέψεις. Η μια συνεχόμενη πίσω από την άλλη, μην αφήνοντας περιθώρια διαπραγμάτευσης. Καταιγισμός σεναρίων, υποθέσεων,...

Η ώρα πλησιάζει 21:00. Περιμένω την καλή μου νεράιδα να έρθει να με σουλουπώσει για το σημερινό πάρτι του πρίγκηπα (όχι πως έχω ανάγκη, ένα μικρό ρεκτιφιέ για τα φώτα...

Εγώ μωρό μου είμαι στην απέναντι όχθη. Είμαι εδώ και σε προσμένω. Πάει καιρός που προσδοκώ να κάνεις το βήμα να έρθεις. Όσο και αν σου φωνάζω, δεν μπορείς να...

Θέλω εκείνον που θα τον κοιτάω στα μάτια και θα σεργιανίζουμε μαζί στις θάλασσες και στα αχαρτογράφητα νερά. Να βουτάμε μαζί στα βαθιά, να ανακαλύπτουμε ο ένας τον άλλον στα...

Αυτά που έλεγες με στόμφο ότι δεν θα συμβούν ποτέ, είναι τελικά εκείνα που λούζεσαι ολοκληρωτικά. Ότι δεν ήθελες να πάθεις για να μάθεις, σε διεκδικεί αλύπητα. Καταριέσαι την μέρα...

Έτσι όπως έγιναν πια τα πράγματα, μας δόθηκε μια αναπάντεχη, αναγκαστική ευκαιρία να σταματήσουμε τον καθημερινό αγώνα δρόμου της επιβίωσης και να κάνουμε παύση στο χρόνο, να αρπάξουμε την επιλογή,...

Λευκό χαρτί οι σκέψεις μου απόψε. Δεν αναμένω τίποτα! Άγραφες λέξεις χωρίς νόημα, χωρίς σκοπό, χωρίς μπέρδεμα και συνοχή. Στόχος επετεύχθη. Προσδοκίες σε αναστολή! Κενό, ερημιά, ησυχία, σημείο μηδέν. Ένας...

Χρόνια τώρα κτίζω το κάστρο μου πέτρα πέτρα, σπιθαμή προς σπιθαμή. Κάθε τούβλο ατελείωτος χρόνος και προσπάθεια. Πόνος, κόπος, υπομονή… Τα χέρια μου ρόζιασαν και η ψυχή μου κατά καιρούς...

Κάθε άνθρωπος έχει την δική του ιστορία να αφηγηθεί. Κάποιοι πασχίζουν να την κρύψουν στα βαθιά. Τους καταλαβαίνεις όμως από τη ματιά. Από εκείνο το βαθύ θλιμμένο βλέμμα και τον...

Μοναξιά είναι να χάνεσαι στον κυκεώνα των σκέψεων, χωρίς να υπάρχει ένα χέρι να σε ανασύρει από το βυθό και να σου δείξει τη στεριά. Μοναξιά είναι να μην έχεις...