fbpx

Χρυσάνθη Σ.

Τι άλλο έμεινε να πούμε;

Μετά από τόσες πολλές φορές που μιλήσαμε. Μετά από τόσες φορές που κοιταχτήκαμε. Μετά από τόσες φορές που τα δάκρυα έγιναν κρύσταλλα. Μετά από τις φορές που τα σώματά μας...
Χρυσάνθη Σ.

Ήσουν αλήθεια ποτέ δικός μου;

Ξέρεις τι πεθύμησα πολύ; Από εκείνους τους καφέδες που πίναμε μαζί στην ομίχλη. Τότε ήταν η ώρα που μου άρεσε περισσότερο, γιατί παρατηρούσα επάνω σου κάθε λεπτομέρεια που εσύ απέφευγες...
Χρυσάνθη Σ.

Δεν θέλω πια τον δυνατό, μα καταστροφικό σου έρωτα! Θέλω απλά την ησυχία μου!

Υποσχέσεις που δεν εκπληρώθηκαν ποτέ. Λόγια που σκόρπισαν στο πέρασμα του χρόνου. Πληγές που σχηματίστηκαν και δεν ξεπεράστηκαν ποτέ. Νεύρα. Αγωνία. Αμφιβολία. Δάκρυα... Έτσι περνούσαν τα βράδια μου όταν εσύ...