Όλα στις γιορτές γύρω μου φωτεινά κι όμως, πόσο σκοτάδι μέσα μου…

Γύρω μου όλα αλλάζουν κι όλα τόσο σταθερά κι αμετάβλητα.
Γύρω μου όλα τόσο φωτεινά, μαγικά, λαμπερά κι όμως τόσο σκοτεινά.
Γύρω μου κόσμος να γελά κι όμως τόσο μόνη χωρίς έναν άνθρωπο δίπλα μου, έναν ώμο να ακουμπήσω.
Πόσο πιο μόνος νιώθει ένας μόνος μέσα στα χρώματα των εορτών;
Αυτός, μόνο θα μπορέσει να καταλάβει κι εμένα…
Γύρω φωνές χαρούμενες, γελαστές, να ελπίζουν για τη νέα χρονιά, να χορεύουν, να διασκεδάζουν κι όμως μια φωνή να μην υπάρχει να ακούσει τη δική μου… Να με καταλάβει, χωρίς να μου πει “στα έλεγα” να με κοιτάξει στα μάτια χωρίς ειρωνεία, χωρίς θυμό, αλλά ούτε και οίκτο. Να μου φέρει ένα δώρο από τους μάγους… μια ουράνια μαγεία αληθινή, απέραντα μαγευτική. Μια θεϊκή κατάληψη στα σωθικά μου, στη ψυχή μου, να έρθει να στεγάσει, να με λυτρώσει από τη μαυρίλα και τη μοναξιά της ψυχής μου.

Joanna Sou