Γιατί ο έρωτας είναι ζωή!
Περπατάς στο δρόμο ή απλώς κάθεσαι και η σκέψη έρχεται ξαφνικά σαν καλοκαιρινή μπόρα που πέφτει επάνω σου και σε δροσίζει. Και αναρωτιέσαι, μιλάς με τον εαυτό σου, τον ακούς. Η συνείδησή σου έχει δίκιο. Ναι, τον έρωτα δεν το αναζητάς, ούτε τον ψάχνεις εκεί έξω. Όσο τον κυνηγάς δεν έρχεται. Τον θέλεις όμως πολύ στη ζωή σου…
Γιατί ο έρωτας είναι ζωή, είναι τροφή του μυαλού, του κορμιού, της ψυχής και της καρδιάς σου. Γιατί ο έρωτας σε δυναμώνει και σε εξελίσσει. Γιατί έρχεται ξαφνικά εκεί που δεν το περιμένεις και σου τα αλλάζει όλα. Και έρχεται πάνω σου μέσα από δύο μάτια που σε κοιτάζουν βαθιά ή από μία λέξη με νόημα.
Του είσαι μία ξένη, σου είναι ένας ξένος. Αλλά νιώθεις κάτι, αυτήν την περίεργη οικειότητα σαν να τον ξέρεις χρόνια και σαν να σε ξέρει το ίδιο και αυτός και ας έχουν περάσει δέκα λεπτά. Και σε αγγίζει αυθόρμητα από τους ώμους γιατί θέλει να νιώσει, να ακουμπήσει το κορμί σου, για να αισθανθεί κάτι που αυτός ξέρει. Εσύ δεν ξέρεις τι; Αλλά τον αφήνεις να σε παρασύρει, θέλει χρόνο να σε γνωρίσει. Το βλέπεις στα μάτια του που σε κοιτάζουν και το κοιτάς και εσύ.
Θέλεις τον έρωτα για να ζήσεις και όχι για να επιβιώσεις. Θέλεις να ρουφήξεις όλους τους χυμούς της ζωής και τις ηδονές της. Και δεν νιώθεις ότι ο χρόνος φεύγει γρήγορα γιατί είσαι 50. Αλλά νιώθεις ότι ο χρόνος σταμάτησε στα 50. Γιατί είσαι στα 20, στα 30. Τι σημασία έχει πια…
Έφη Χαλκέα
