Κάθε όνειρο, ακόμη και το πιο αδύνατο, μπορεί να γίνει πραγματικότητα

Κάποτε έβλεπα όνειρα και νόμιζα ότι ήταν η φαντασία του μυαλού μου, τα βράδια όταν έκλεινα τα μάτια και άφηνα το κορμί μου να το πάρει ο Μορφέας.

Μικρή δεν ήξερα ότι μπορείς να ονειρεύεσαι με τα μάτια ανοιχτά. Να κάνεις όνειρα τα όποια μπορείς να αγγίξεις. Καθώς ξάπλωνα και χανόμουν σε αυτή την γλυκιά ζάλη, έβλεπα μπροστά μου να ζωντανεύουν εικόνες. Ιστορίες έκαναν την εμφάνισή τους. Άλλοτε μου χάριζαν έναν όμορφο και ήρεμο ύπνο και άλλοτε μέσα στο άγχος έτρεχα να σωθώ, να σωθώ από κάτι που δεν μπορούσα να διακρίνω. Πολλές φόρες στον ύπνο μου έβλεπα να πέφτω από μεγάλο ύψος, λένε είναι το άγχος που βγαίνει υποσυνείδητα. Αυτά τα όνειρα ήταν ο δικός μου κόσμος να χαθώ σε κάτι διαφορετικό, μεταφυσικό.

Μεγαλώνοντας έμαθα ότι τα όνειρα δύσκολα μπορείς να τα πραγματοποιήσεις, άνθρωποι που είναι απαισιόδοξοι και που δεν πιστεύουν στον εαυτό τους, σε παρασέρνουν σε έναν κόσμο που δεν είναι ο αληθινός κόσμος, δεν είναι η ζωή που σου αξίζει.

Μια μέρα ξυπνάς από όλα αυτά, συνήθως μέσα από κάποια δυσκολία, μόνο τότε το βλέπεις πλέον καθαρά. Κάθε όνειρο, ακόμα και το πιο αδύνατο, αν το πιστέψεις, αν το θες πολύ, αν το αγαπάς, τότε θα γίνει πραγματικότητα. Δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορείς να κάνεις, όλα είναι πιθανά, αρκεί να έχεις πάντα αυτή την θετική ματιά.

Άνδρεα Αρβανιτίδου

https://www.andreaarvanitidou.com/