Έμαθα να φεύγω…
Κοίταξα μια τελευταία φορά το δωμάτιο, το μόνο που θα θυμίζει πως έζησα κάποιες στιγμές καθημερινότητας μαζί σου. Ένα φθαρμένο κουβερλί πάνω στον καναπέ, μια κούπα καφέ που ίσως αύριο...
Δεν μπορείς να επιστρέψεις άνευ όρων
Γύρισες και αποσυντονίστηκες! Μα τι περίμενες; Ότι θα έβρισκες τη στάχτη χωρίς τον φοίνικα; Πλανάσαι! «Άλλαξες!» είπες και προφανώς δεν εννοούσες την εξωτερική μου εμφάνιση. Διέκρινα μια δόση απορίας. Φυσικά...
Η ζωή είναι σαν ένας πύργος από τουβλάκια…
Η ζωή είναι σαν ένας πύργος από τουβλάκια. Απ' αυτά τα πολύχρωμα τουβλάκια που παίζουν τα παιδιά. Το οικοδόμημα αυτό χτίζεται σιγά σιγά, ξεκινώντας απ' τα θεμέλια που δημιουργούνται απ'...
Καληνύχτα. Να σ’ αγαπάς. Ανέπνεε…
Σταμάτα λίγο να βαριανασαίνεις, μόνο για λίγο, σε παρακαλώ! Σταμάτα λίγο και πάρε μια ανάσα, που αντί να σε χορτάσουνε με χίλια "σ’ αγαπώ", σε χόρτασαν με χίλια "θα". Κοίταξε...